संजीव कुमार यांनी आपल्या अभिनयाच्या कारकिर्दीची सुरुवात स्टेज अभिनेता म्हणून केली. मुंबईतल्या आयपीटीए द्वारा त्याने भारतीय चित्रपटसृष्टीत प्रवेश केला. रंगमंच अभिनेता असल्याने त्याच्याकडे जुन्या भूमिका साकारण्याचे कौशल्य होते. वयाच्या २२ व्या वर्षी त्याने आर्थर मिलरच्या ऑल माय सन्सच्या हिंदी रूपांतरित नाटकात एका म्हातार्‍याची भूमिका केली. ए.के. हंगल दिग्दर्शित डमरू नाटकात संजीव कुमार याची सहा मुले असलेल्या ६0 वर्षांच्या वृद्धाची भूमिका होती. संजीवकुमारने १९६0 मध्ये हम हिंदुस्तानी या छोट्या भूमिकेतून चित्रपटसृष्टीत पदार्पण केले. नायक म्हणून त्यांचा पहिला चित्रपट निशान (१९६५) होता. १९६८ मध्ये त्याने प्रसिद्ध अभिनेते दिलीपकुमार यांवी प्रमुख भूमिका असलेल्या एका चित्रपटात भूमिका केली. १९६६ च्या कलापी या गुजराती चित्रपटात त्यांनी काम केले होते. हा चित्रपट कविता कलापी यांच्या जीवनावर आधारित होता, त्यात संजीव कुमार याची मुख्य भूमिका होती,
कुमार यांचा जन्म जन्मजात हृदयविकाराने झाला होता आणि त्याच्या कुटुंबातील बरेच लोक ५0 वर्षांपयर्ंत आयुष्य जगले नव्हते. पहिल्या हृदयविकाराच्या झटक्यानंतर अमेरिकेत त्यांचा बायपास झाला. तथापि, ६ नोव्हेंबर १९८५ रोजी वयाच्या ४७ व्या वर्षी त्याला हृदयविकाराचा तीव्र झटका आला आणि त्याचा मृत्यू झाला. त्याच्या आधी त्याचा छोटा भाऊ नकुल याचा मृत्यू झाला, तर त्याचा दुसरा भाऊ किशोर सहा महिन्यांनंतर मरण पावला. जरी तो एक वयोवृद्ध भूमिका निभावणारा अभिनेता असला तरी वयाच्या ५0 व्या वर्षाआधीच त्यांचे निधन झाले. त्यांना राष्ट्रीय चित्रपट पुरस्कार, सर्वोत्कृष्ट अभिनेत्याचा राष्ट्रीय चित्रपट पुरस्कार मिळाला. संजीव कुमार यांना १४ फिल्मफेअर पुरस्कारांसाठी नामांकन देण्यात आले होते, तीनदा सर्वोत्कृष्ट सहाय्यक अभिनेते म्हणून तर उर्वरित सर्वोत्कृष्ट अभिनेता म्हणून.
No comments:
Post a Comment