इ.स. १९३३ साली मडगाव येथील मराठी साहित्य संमेलनात 'प्रतिभा' या त्यांच्या पहिल्या कवितासंग्रहाचे प्रकाशन झाले. इ.स. १९३४ साली त्यांना बडोद्यातील वाङ्‌मय परिषदेच्या अधिवेशनात उत्कृष्ट कवितालेखन व काव्यगायन ('तेथे कर माझे जुळती')यांबद्दल सुवर्णपदक मिळाले. इ.स. १९४६ साली त्यांनी गोव्याच्या मुक्तिसंग्रामात उडी घेतली. पण राजकारणात ते फार काळ रमू शकले नाहीत. इ.स. १९५५ ते इ.स. १९७० या काळात त्यांनी पुणे आणि गोवा आकाशवाणी केंद्रांवर वाङ्‌मयविभागाचे संचालक म्हणून काम केले आणि तेथूनच वयाच्या साठाव्या वर्षी ते निवृत्त झाले.
त्यांचे एकाहून एक सरस असे एकूण चौदा कवितासंग्रह प्रकाशित झाले. त्यापैकी “जीवनसंगीत”, “आनंदभैरवी”, “चित्रवीणा”, “गितार”, “चैत्रपुनव”, “कांचनसंध्या”, “अनुरागिणी”, “चिन्मयी” हे होत. काव्यरचनेबरोबर त्यांनी ललितलेख, कादंबरी, कथा, चरित्रात्मक प्रबंध असे इतर लेखन केले आहे. रवींद्रनाथांवर त्यांनी १९६४ व १९७४ मध्ये पुस्तके लिहिली. तसेच स्टीफन झ्वाइगच्या कादंब-यांचे तसेच महात्मा गांधींसंबंधीच्या काही पुस्तकांचे अनुवाद केले. त्यांनी कोकणीतही लेखन केले आहे. त्यांच्या “सासाय” (१९८०) या संग्रहाला साहित्य अकादमी पारितोषिक लाभले.
No comments:
Post a Comment